Pytanie do znajomego: „Czy coraz więcej młodych kobiet choruje na raka piersi?”

BRIGITTE: Czy to prawda, że ​​coraz więcej młodych kobiet choruje na raka piersi?

Dr Pia Wülfing: Powiedziałabym, że zdecydowanie tak i nie. Najnowsze badania przeprowadzone w USA rzeczywiście pokazują, że liczba zachorowań na raka piersi rośnie wśród kobiet w wieku od 20 do 49 lat. W latach 2016–2019 liczba zachorowań w tej grupie wiekowej znacznie wzrosła – szczególnie w przypadku guzów hormonalnych.

W Niemczech jednak nie obserwujemy porównywalnej tendencji. Liczby młodych kobiet w Niemczech utrzymują się na względnie stabilnym poziomie od lat: średni wiek diagnozy wynosi około 64 lat. Tylko co dziesiąta dotknięta chorobą kobieta ma mniej niż 45 lat. Spośród około 70 000 kobiet, u których co roku diagnozuje się raka piersi w Niemczech, tylko około 2500 ma mniej niż 40 lat – i na szczęście sytuacja ta nie uległa zmianie w ostatnich latach.

Dlaczego danych amerykańskich nie można przekazać Niemcom?

Prawdopodobnie wynika to przede wszystkim z różnic w stylu życia i środowisku, a także z czynników hormonalnych. Oczywiście istnieją również znaczne różnice w składzie etnicznym i genetycznym populacji obu krajów.

Czy ich style życia są naprawdę tak różne? Oba to zachodnie, uprzemysłowione kraje.

W Stanach Zjednoczonych coraz częściej występują tzw. guzy z receptorami estrogenowymi, czyli guzy zależne od hormonów. Wszyscy wiemy, że liczba osób z dużą nadwagą w Stanach Zjednoczonych jest znacznie wyższa niż w Niemczech. Znaczna otyłość (oznaczająca BMI 40 lub więcej) jest tam trzy do czterech razy częstsza niż w Niemczech, a tendencja ta znacząco rośnie od dziesięcioleci. Otyłość z kolei jest głównym czynnikiem ryzyka raka piersi (zwłaszcza raka piersi zależnego od hormonów), ponieważ hormony takie jak estrogen są produkowane w tkance tłuszczowej.

Zrozumieć.

Brak ruchu i niezdrowe nawyki żywieniowe są również znacznie częstsze w Stanach Zjednoczonych niż w Niemczech i są uważane za kluczowe czynniki wzrostu zachorowań na raka piersi w młodym wieku. Na przykład, dieta Amerykanów tradycyjnie zawiera więcej przetworzonej żywności, czerwonego mięsa, cukru i tłuszczów nasyconych niż w Niemczech.

Co można ogólnie powiedzieć o raku piersi u młodych kobiet?

Rak piersi u młodych kobiet często bywa bardziej agresywny i diagnozowany jest później, ponieważ gęsta tkanka piersi ma tendencję do ukrywania guzów. Nie należy jednak dać się zwieść powtarzającym się doniesieniom: rak piersi częściej dotyka kobiety starsze. Jak już wspomniano, młode kobiety są znacznie mniej narażone na rozwój raka piersi. Należy jednak zauważyć, że wśród młodszych pacjentek odsetek przypadków raka piersi o podłożu genetycznym (tj. „dziedzicznych”), spowodowanych mutacjami BRCA, jest wyższy niż przeciętnie.

Czy możesz to wyjaśnić bardziej szczegółowo?

Rodziny te mają wspólną mutację genu, która znacząco zwiększa ryzyko rozwoju choroby, nawet w młodym wieku. Zwłaszcza jeśli u członków rodziny zdiagnozowano raka piersi przed 50. rokiem życia, jeśli u krewnych zdiagnozowano obustronnego raka piersi lub jeśli dotknięci są również mężczyźni, prawdopodobieństwo dziedziczenia raka piersi wzrasta. I uwaga: geny ryzyka dziedzicznego mogą być również przekazywane w linii ojcowskiej.

Jakich rad udzielasz kobietom z grup ryzyka?

Każda osoba, u której stwierdzono częste występowanie raka piersi lub jajnika w rodzinie, powinna skorzystać z poradnictwa genetycznego i, w razie potrzeby, poddać się badaniom genetycznym. Pobiera się próbkę krwi w celu wykrycia zmian (mutacji) w genach BRCA1 i BRCA2. Mutacje te uniemożliwiają organizmowi prawidłową naprawę uszkodzeń DNA, co znacznie zwiększa ryzyko rozwoju raka piersi w młodym wieku.

Czy muszę sam zapłacić za to badanie?

Jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie występowania raka piersi w rodzinie, firma ubezpieczeniowa pokryje koszty badania.

A co dzieje się dalej?

Jeśli taka mutacja rzeczywiście zostanie wykryta, kobiety mogą skorzystać z tzw. „zintensyfikowanych” programów badań przesiewowych już w młodym wieku. Następnie są objęte opieką w specjalistycznych poradniach ambulatoryjnych i mają prawo do badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny (MRI), w celu wczesnego wykrycia wszelkich zmian w piersiach.

Oprócz wieku i predyspozycji genetycznych, jakie są największe czynniki ryzyka zachorowania na raka piersi?

Okres aktywności hormonalnej w życiu kobiety: Im dłuższy okres od pierwszej miesiączki do jej całkowitego ustania, w którym organizm regularnie produkuje hormony, tym większe ryzyko rozwoju choroby. Kobiety, które urodziły niewiele lub późno, karmią piersią krótko oraz kobiety, które stosowały hormonalną terapię zastępczą w trakcie lub po menopauzie, również mają nieznacznie zwiększone ryzyko.

Te rzeczy są w dużej mierze poza naszą kontrolą. A co z czynnikami, na które sami możemy wpływać?

Moim zdaniem, zwrócenie uwagi na te czynniki jest jeszcze ważniejsze, ponieważ większość kobiet nie zdaje sobie sprawy, jak wiele mogą one wnieść. Należą do nich: znaczna otyłość, brak ruchu, spożywanie alkoholu, palenie tytoniu i niezdrowa dieta.

Wpływ otyłości jest większy, niż wiele osób zdaje sobie sprawę: każde 5 punktów wzrostu BMI (np. z 25 do 30) zwiększa ryzyko raka piersi po menopauzie o około 12–20%. Szczególnie w przypadku otyłości (BMI 30 lub wyższe) ryzyko to wzrasta nawet o 50–70% w porównaniu z prawidłową masą ciała. Zdrowy styl życia i odpowiednia aktywność fizyczna są zatem pierwszym wyborem w zapobieganiu nowotworom spowodowanym otyłością.

I o czym prawie nikt nie wie: już jedna lampka wina lub piwa, czyli około dziesięciu gramów czystego alkoholu dziennie, zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi o siedem do dziesięciu procent w porównaniu z abstynencją.

Wczesna diagnoza jest kluczowa. Jednak w przypadku kobiet poniżej 50. roku życia dostępne jest jedynie badanie fizykalne – co nie jest równoznaczne z wczesnym wykryciem.

Wszystko zależy. 80% guzów jest wykrywanych przez kobiety same, dlatego gorąco polecam każdej kobiecie regularne samobadanie. W zależności od umiejscowienia guza w piersi, możliwości dokładnego zbadania piersi i znajomości piersi, możliwe jest wczesne wykrycie guzów poprzez badanie manualne. Coroczne badania przesiewowe w kierunku raka w gabinecie ginekologicznym są oczywiście również ważne, ponieważ mogą pomóc we wczesnym wykryciu innych rodzajów raka, takich jak rak szyjki macicy.

Ale dla mnie bardzo ważne jest, aby mówiąc o „wczesnym wykrywaniu”, mówić przede wszystkim o mammografii: w Niemczech każda kobieta w wieku od 50 do 75 lat jest zapraszana na mammografię co dwa lata. Teraz wiemy, że umożliwia to prawdziwie wczesne wykrywanie i może zapobiec co czwartemu zgonu. Jednak tylko około połowa kobiet korzysta z tej oferty. Mam nadzieję, że to się zmieni.

Kongres PINK! Digital odbędzie się po raz czwarty w Hamburgu 21 listopada 2025 roku. Osoby dotknięte chorobą będą mogły uczestniczyć w licznych prezentacjach ekspertów na temat raka piersi online i bezpłatnie zadawać pytania – bez wychodzenia z domu.

Brygida

Dobrze wyćwiczone bicepsy – to marzenie wielu kobiet. Jednak w naszym ciele są mięśnie, które są o wiele ważniejsze dla naszego zdrowia, energii, charyzmy i radości życia. Ale te mięśnie pracują w ukryciu, niezauważone i objęte tabu – nasze mięśnie dna miednicy.

Nawet ci, którzy go znają, zazwyczaj nie zwracają na niego uwagi. Dopiero gdy słabnie, uświadamiamy sobie, jak bardzo nas angażuje każdego dnia. Trójwarstwowe mięśnie dna miednicy wielkości dłoni potrafią zdziałać o wiele więcej niż tylko skutecznie zamknąć otwór miednicy. „Dno miednicy to centrum mocy w środku naszego ciała” – mówi Irene Lang-Reeves, biolog i naturopatka z wieloletnim doświadczeniem w psychoterapii ciała. „Jeśli go aktywujesz, możesz całkowicie odmienić swoje życie. Stajesz się bardziej sprawna i sprawniejsza, masz lepszy nastrój i po prostu czujesz się młodziej”.

Mięśnie dna miednicy łączą stopy i nogi z górną częścią ciała i utrzymują nas w pozycji pionowej. Ten mięsień, zlokalizowany wokół kości łonowej, jest kluczowy dla wszystkich naszych ruchów, prawidłowej postawy, dynamiki, stabilnej równowagi i harmonijnej koordynacji – również podczas seksu. Jeśli jego funkcja jest upośledzona lub działa tylko częściowo prawidłowo, może to mieć konsekwencje dla całego organizmu.

Jeśli jest ono silne i aktywne, a my regularnie wykonujemy ćwiczenia mięśni dna miednicy , w całym ciele narasta zdrowe napięcie. Nasze ruchy są płynne, stoimy twardo na ziemi, ale nasze ramiona są rozluźnione, otwarte i swobodnie uniesione. „Jeśli świadomie poruszę się od dna miednicy, napięcie wszystkich mięśni brzucha się zmienia” – mówi ekspertka Irene Lang-Reeves. „W ciągu dwóch sekund mój brzuch staje się bardziej płaski, a wewnętrzna strona ud uniesiona. Jestem bardziej dynamiczna, czuję się lepiej i od razu lepiej wyglądam”.

Taka postawa nie tylko emanuje pięknem i siłą, ale także czyni nas bardziej odpornymi psychicznie, stabilnymi i spokojnymi. I dodaje nam energii. Nie jest to niczym nowym dla azjatyckich teorii ruchu. Niezależnie od tego, czy chodzi o jogę, qigong, czy aikido, wszystkie one wykorzystują aktywne mięśnie dna miednicy – ​​nawet jeśli nazywają tę siłę inaczej – do poprawy przepływu energii życiowej. „Pomiary wykazały”, mówi ekspert, „że ukierunkowane skurcze mięśnia łonowo-guzicznego (PC) w dnie miednicy zwiększają przepływ energii przez rdzeń kręgowy do mózgu. Aktywne mięśnie dna miednicy działają zatem jak dynamo – ładują całe ciało poprzez ruch”.

To wystarczający powód, aby regularnie ćwiczyć mięśnie dna miednicy. Najlepiej, zanim pojawią się pierwsze oznaki osłabienia – zwłaszcza zanim spadek estrogenu w okresie menopauzy spowoduje ich nadmierne osłabienie, grożąc nietrzymaniem moczu, wypadaniem pęcherza moczowego lub wypadaniem macicy. Najlepiej również w czasie, gdy ćwiczenia mięśni dna miednicy można włączyć do codziennego życia. Chodzenie, wchodzenie po schodach, podnoszenie pudeł, praca w ogrodzie – wszystkie te czynności mogą wzmocnić mięśnie dna miednicy, gdy tylko wyczujemy w nich niezbędne napięcie. Dlatego warto świadomie przeznaczyć trochę czasu na ćwiczenia na początku, aby lepiej poznać ten nieznany obszar ciała.

Siedem ćwiczeń mięśni dna miednicy z programu opracowanego przez Irene Lang-Reeves specjalnie dla BRIGITTE WOMAN idealnie się do tego nadaje. Wiele z nich nadaje się do codziennego użytku i można je z łatwością wykonać później. Podczas wszystkich ćwiczeń miednica powinna być napięta, a górna część ciała, barki i szyja powinny pozostać swobodne i lekkie. Jeśli czujesz, że jesteś ciągnięta do góry podczas napinania mięśni dna miednicy, robisz dokładnie to, co trzeba.

Jeśli jednak czujesz, że kurczysz się podczas ćwiczeń mięśni dna miednicy i czujesz się ściśnięta, naciskaj mięśniami brzucha zamiast je napinać. W tym przypadku mniej znaczy więcej: lepiej napinać mięśnie tylko o połowę i stopniowo je zwiększać. „Ćwiczenia powinny być intensywne, ale nigdy nie powinny powodować dyskomfortu” – mówi ekspert od mięśni dna miednicy. „Ci, którzy odkryli »radość siły«, wygrali. Aktywacja naszego centrum mocy jest naprawdę bardzo korzystna podczas ćwiczeń”.

1. Usiądź na krześle z wyprostowaną górną częścią ciała i lekko pochyloną do przodu, stopami rozstawionymi na szerokość bioder i prawą nogą lekko skręconą na zewnątrz. Twoje ciało jest gotowe do skoku. Ta dynamiczna pozycja automatycznie aktywuje mięśnie korpusu.
2. Możesz to zrobić jeszcze skuteczniej: Weź wdech.
3. Następnie, podczas wydechu, ściągnij guzki kulszowe, świadomie napnij mięśnie dna miednicy i energicznie odepchnij się od stóp, aż do pozycji stojącej.
4. Po wstaniu natychmiast zrób krok do przodu w bok, wykonując płynny, skrętny ruch.
5. Kiedy usiądziesz ponownie, połóż lewą nogę na zewnątrz.
6. Powtórz proces dziesięć razy po każdej stronie.

Im bardziej wykorzystasz siłę mięśni miednicy, tym łatwiejsze stanie się to ćwiczenie. Poczujesz się pełen energii i energii.

1. Usiądź przed stołem. Powinien być na tyle ciężki, żeby nie można go było po prostu odepchnąć.
2. Usiądź wygodnie na przedniej krawędzi krzesła, wyprostuj plecy, lekko pochyl miednicę do przodu i ułóż stopy w pozycji rozkroku.
3. Weź wdech i połóż dłonie na krawędzi stołu.
4. Zrób wydech, ściągnij guzy kulszowe i mocno dociśnij do stołu. Środek ciężkości ciała powinien znajdować się w dnie miednicy, a ramiona i szyja powinny pozostać rozluźnione. Pozwól stopom pomóc.
5. Następnie, wdychając powietrze, zmniejsz ciśnienie.
6. Podczas wydechu spróbuj przyciągnąć stół do siebie.
7. Powtórz ćwiczenie mięśni dna miednicy dziesięć razy.

To ćwiczenie mięśni dna miednicy świetnie nadaje się do wykonywania przy biurku pomiędzy innymi ćwiczeniami. Jeśli chcesz zintensyfikować ćwiczenie, możesz utrzymać napięcie i pociągnąć przez kilka oddechów – być może nawet z maksymalną siłą. Podczas wykonywania ćwiczenia utrzymuj rozluźnioną górną część ciała.

Ćwiczenia siłowe w pozycji leżącej są idealne do budowania mięśni!

1. Połóż się na plecach i unieś nogi. Trzymaj szyję prosto; w razie potrzeby podłóż płaską poduszkę pod głowę.
2. Rozłóż nogi luźno, siadając w rozkroku, tak aby podeszwy stóp się stykały. Rozkrok nie musi być bardzo szeroki. Jeśli masz problemy z biodrami, podłóż poduszki pod kolana.
3. Gdy już wygodnie się położysz, oddychaj głęboko i rozluźnij brzuch.
4. Podczas wydechu świadomie dociśnij dolną część pleców do podłogi, mocno napnij mięśnie dna miednicy – ​​guzy kulszowe powinny się do siebie zbliżyć – i ściśnij podeszwy stóp.
5. Przy następnym wdechu ponownie się rozluźnij. Powtórz ten ruch dziesięć razy.
6. Następnie daj mięśniom dna miednicy chwilę wytchnienia, zanim zaczniesz drugą rundę.

Kolejne ćwiczenie siłowe:

1. Ponownie połóż się wygodnie na plecach, rozstawiając nogi na szerokość bioder i tak, aby łydki i podudzia utworzyły kąt prosty.
2. Połóż pięty na podłodze, palce stóp skieruj do góry.
3. Oddychaj głęboko przeponą.
4. Podczas wydechu dociśnij dolną część pleców do podłogi, napnij mięśnie dna miednicy, ściśnij guzki kulszowe do siebie i jednocześnie mocno dociśnij pięty pionowo w dół.
5. Podczas następnego wdechu rozluźnij to napięcie, a twoja miednica cofnie się.
6. Wykonaj dwie rundy po dziesięć powtórzeń w każdej z krótką przerwą pomiędzy.

Teraz Twoje mięśnie dna miednicy zostaną aktywowane jeszcze mocniej.

1. Rozpocznij to ćwiczenie tak, jakbyś zaczynał od ćwiczenia „moc pięty”.
2. Po zaangażowaniu mięśni dna miednicy i pionowym dociśnięciu pięt do dołu, unieś miednicę i prawą nogę – zgiętą w łokciu – lekko nad podłogę. Ramiona oprzyj po bokach ciała. Miednica jest jedynie pochylona, ​​a nie podwinięta, i nie powinna się chwiać na boki podczas unoszenia nogi.
3. Kontynuuj oddychanie i utrzymuj napięcie mięśni dna miednicy przez około 20 sekund.
4. Następnie opuść nogę i zrelaksuj się na dwa lub trzy oddechy.
5. Powtórz ruch drugą nogą pięć razy na każdą stronę.

Jeśli wolisz bardziej dynamiczne podejście, możesz wykonać salto z uniesioną nogą – rób to w zwolnionym tempie, aby utrzymać koncentrację. Możesz też wyciągnąć uniesioną nogę do przodu i przytrzymać ją tuż nad podłogą. Utrzymuj napięcie mięśni dna miednicy.

Po treningu siłowym czas skupić się na koordynacji. Czy potrafisz wygodnie stanąć na jednej nodze? Ćwiczenia równoważne idealnie nadają się do treningu mięśni dna miednicy. Z drugiej strony, stabilizują ciało i pomagają utrzymać równowagę.

1. Stań prosto i rozluźnij się, nogi lekko rozstawione, kolana lekko ugięte.
2. Aktywuj mięśnie dna miednicy, przenieś ciężar ciała na lewą nogę i powoli unieś prawą nogę.
3. Zegnij górną część ciała prosto do przodu. Uważaj, żeby plecy nie wyginały się w łuk, ponieważ osłabiałoby to mięśnie dna miednicy. I nie przemęczaj się: podczas treningu mięśni dna miednicy nie ma znaczenia, jak wysoko wyciągniesz nogę. Nie wychodź dalej, niż jesteś w stanie bezpiecznie stanąć.
4. Spróbuj utrzymać nogę w powietrzu przez 30 sekund. Możesz też lekko ją obrócić i poruszyć nogą i stopą. Możesz też naprzemiennie prostować i cofać nogę. Jeśli chcesz, możesz też wyciągnąć nogę przed siebie.

Po prostu baw się tym ruchem – i swoim dnem miednicy.

Wchodzenie po schodach to najlepsze codzienne ćwiczenie mięśni dna miednicy:

1. Najlepiej postawić na stopniu tylko przednią część stopy, napiąć mięśnie dna miednicy i wykorzystać ich siłę do odepchnięcia się dolną częścią stopy.
2. Kiedy naprawdę chcesz iść w górę, to już wiesz, o co chodzi.

Będziesz zdumiony, jak bardzo poczujesz się pełen energii i odświeżony po tak dynamicznym podejściu. To najlepszy trening mięśni dna miednicy w Twoim dniu!

Brygida